December 30, 2005

به داريوش نظري درسوگ جان و جهانش

امروز خبر شدم كه به فاصله يك هفته يار و رفيق ديرودورم داريوش نظري نويسنده آزاده و وكيل سرشناس دادگستري يگانه دختر و در پي او همسرش را از دست داده است.جه بگويم وچه بنويسم كه سنگيني اين درد را بازگويد.چندسال پيش داريوش صدايش را در پي يك عمل جراحي از دست داد با اينهمه شاد بود كه دختر حقوقدانش زبان او خواهد بود.در عين حال تكيه بر همسر نازنينش داشت كه جان و جهانش بود. حالا داريوش بي صدا فرياد ميزند و من بااو ميگريم.

روزي كه داريوش
جان و جهان و حرف و زبانش را
از دست داد
با او گريسنم.

امشب ولي
با يار سال هاي جواني
- آن سالها كه پنجره عشق را
در صبح آفتابي دانشگاه
با هم گشوده بوديم.
آن سالها كه بچه قاديكلاه
معصوم وار
در جمع ما شياطين
آسوده بال مي چرخيد-
گريه نه/ ناله كردم اي واي واي واي
يعني كه يار گمشده ام

در سوگ نوجوانش
عشقش تمام جان و جهانش
آتش گرفته است .

آه اي رفيق گمشده ام !
ايكاش بال پروازم بود
تا سر به شانه ام ميدادي
ايكاش نام و يادم
آزاد بود
تا در غم تو در همه شهرهاي ميهن دريند
آواز درد بخوانم.


علي رضا نوري زاده - لندن ۳۰/۱۲/۲۰۰۵

December 30, 2005 06:35 PM






advertise at nourizadeh . com