از نسل من که می پنداشت ،

آن سوی انقلاب،

دروازه بهشت

چشم انتظار اوست.

از نسل من چه مانده ست ٌ؟

آن نسل کوچه های پرازسروهای خواب

باعطر یاسهای امین الدوله

در حسرت غروب رهائی

نفتی که ظاهرا ملی شد

تصویر روی تاقچه از پیر شیر

مردی که در نگاهش ،

فریاد درد میهن من جاری بود،

سرکرد )

***
از نسل من چه مانده ست؟

تصویر حسرتی که از آنسوی روزگار

تا من ،

تا مهدی و محمد و احمد،

ستار و خواهران مساعد،

فردوسی و نگین *

و سینه سوخته هائی از نوع منزوی *

سیروس مشفقی *

و چهره ای که در سفرش،

بن بست را

هرروز،

تا لحظه شکستن ،

تکرار کرد.

جاري است

***

از نسل من چه مانده ست؟

"یک خانه نشسته به شبهای تیرماه،

با فصل فصل قصه ی همسایه ها

وقتی کنار آتش محمودی ،

همراه با بلور خانم

بالغ شدیم" *

در لحظه پیاده تا صبح سرزدن،

وقتی غلام،

تصویر میکشید

اصغر هنوزهم

زمزمه میکرد.

بوشهر در کلام ابوالقاسم ٬

باجاشوان پیر

وتک چراغ خسته دوری ،

جان می گرفت.

***

از نسل من چه مانده ست ؟

مسعود و شازده خانم پیرش *

مادر بزرگ و شوکت ازیاد رفته اش

هوشنگ و سالهای اسارت

نوشابه محجبه

دیدار یارمرد به زنجیر خفته اش

از نسل من چه مانده ست؟

یک ظرف توت خشک

بیماری دیابت

رویای بازگشت

کیهان لندنی

امضای دوستان

- بر پایه حروف الفبا ،

یک سطر آگهی

و یک جهان ترانه و تصویر

درخاک بیکران

***

از نسل من چه مانده ست ؟

یک دفتر غزل

باچشم اشکبار

تصویر مبهمی

از کوچه های دور

دلهای داغدار