راديو زمانه
تفاهم نامه گازی میان ایران، سوریه و عراق
نوشتۀ رحمت قاسم بیگلو
به گزارش منابع خبری، ایران، عراق و سوریه درمورد صدور گازطبیعی ایران به این دو کشور به توافق رسیدند.
منابع خبری به نقل از رسانه های رسمی ایران گزارش دادند که وزیران نفت ایران، سوریه و عراق درمراسمی که در میدان گازی پارس جنوبی برگزارشد، تفاهم نامه ای را برای صدورگازطبیعی ایران به دو کشوردیگر امضاء کردند. گفته شده است که مذاکرات برای نحوه نیازهای مالی و چگونگی اجرای این طرح بعداً صورت خواهد گرفت...گفتگو با علیرضا نوری زاده
Download file
این گزارش حاکی است که، براساس این توافق، طرح احداث این خط لوله، که وزیر نفت ایران آنرا "خط لوله اسلامی" خوانده است، تا پنج سال به طول می انجامد و با تکمیل آن، امکان صدورگازطبیعی ایران به دو کشور و همچنین امتداد خط لوله تا مرکز مصرف دراروپا فراهم خواهد آمد.
ارزش قرار داد که قراراست میان سه کشورامضاء شود ده میلیارد دلاراعلام شده است. مدیرعامل شرکت ملی گاز درایران گفته است: منابع مالی طرح احداث خط لوله صادرات گاز ایران به اروپا ازطریق عراق، سوریه و لبنان تامین شده و تاکنون پانزده شرکت اروپائی بازاریابی درکشورهای خود را اعلام کرده اند.
لازم به یادآوری است که درحال حاضر، وضع تحریم های خارجی، از جمله تحریم های آمریکا که با ادامه بن بست دربحران پرونده اتمی ایران درحال افزایش است، بسیاری از صاحبان تکنولوژی نفت ازفعالیت دربخش انرژی ایران احتراز می کنند.
به دلیل همه گیرشدن مشکلات این تحریم ها شرکت های هندی خریدارنفت ایران درهفته های اخیراعلام داشتند که قادر به انتقال بدهی های خود به ایران نیستند.
علی رضا نوری زاده، روزنامه نگار و مدیر مرکز مطالعات ایران و اعراب، تفاهم نامه میان ایران، سوریه و عراق را تنها قراردادی که بر روی کاغذ آمده است، ارزیابی می کند که باید بیشتر جنبه های تبلیغاتی آن را در نظر گرفت. رژیم سوریه با بستن چنین قراردادی سعی دارد نشان دهد که از ثبات کامل برخوردار است به همین جهت در حال انقعاد یک قرارداد بلند مدت است. از سوی دیکر با انعقاد این قرارداد، جمهوری اسلامی تلاش می کند که به جهان نشان دهد که با دولت و مردم عراق روابط دوستانه دارد و در حالی که دولت عراق هیچ مشکل گازی ندارد، این پیشنهاد جمهوری اسلامی را می توان تنها بعنوان رشوه ای به عراقیها ارزیابی نمود تا از موقعیت ویژه در این کشور برخوردار باشند.
علی رضا نوری زاده در ادامه سرنوشت این قرار داد را همانند سرنوشت قرارداد انتقال گاز به هند از راه پاکستان می داند که سالهاست با وجود به انجام رسیدن بخشهای اجرائی آن، اراده سیاسی برای به اجرا در آمدن این قرارداد، وجود ندارد و از سوی دیگر بدلیل شرایط موجود در منطق، عملی شدن این پروژه منوط به تغییراتی است که یکی از آنها برداشته شدن تحریمها می باشد.
tags: سیاست
July 26, 2011 09:47 PM